|
VERLOREN LYRICS
"In Zalvend Onmin" (2006)
1. Intrede
2. Doelloos Dwalen
3. Verminking
4. De Vloek Der Negatiefheid
5. Onder Het Juk Der Somberheid
6. In Zalvend Onmin
7. Prophecy Of A World Aflame
1. Intrede
2. Doelloos Dwalen
Geen affiniteit
Donkere gedachten
enkel pijn
en iets
iets om te verzachten
Melancholie
geen licht, enkel duister
geluiden
geschreeuw en gefluister
Zinloos, hopeloos
Toekomstvisie
Nihilistisch
enkel doelloos
dwalen
enkel doelloos
doelloos dwalen
3. Verminking
Het lemmet der waanzin
Wordt gescherpt op de slijpmolen
Der krankzinnigheid
Het heft als laatste houvast
In het spectrum der vergankelijkheid
De kilte van het metaal
Verhit het besef der
Spirituele eenzaamheid
Bekoeld door tranen van bloed
De laatste schimmen der strijdlust
Sijpelen over de grenzen
Van verminkte huid
Soelaas in een dieprode waas
4. De Vloek Der Negatiefheid
Deel 1: Waardeloos bestaan
Verscholen in het schaduwland
En gehuld in duisternis
Gehoond door menigéén
Verlaten door wat me lief is
Waardeloos bestaan
Talloze schrammen en wonden
Pijn, het hoogste genot
Holle blik en vaag geschreeuw
Dwalend in donkere gedachten
Gebroken ziel,
Gescheurde emoties
Vergeten verleden,
Verloren toekomst
Waardeloos bestaan
Deel 2: Zelfkastijding
Scherp en roestig lemmet,
Kerf in mijn huid,
Bevrijd mijn ziel,
Verspil mijn bloed,
Wijn des levens…
Laat me lijden en
Zuiver mijn geest
Van aardse vuiligheid
Gevleid op de velden
Der neerslachtigheid
Doordrenkt met bloed
Der vertrapte parasieten
Mentaal verkracht
Door maatschappelijke idealen
Zinloos geblaat… van schapen…
5. Onder Het Juk Der Somberheid
Onder het juk der somberheid
Bezwijkt de laatste hoop
Het ijle weerklinken
Van een messcherpe zieleschreeuw
Verstomd gejubel en drinkgelag
En versmoort de lichtbundels
In het schuiloord der geluk
De klauwende handen
Der neerslachtigheid graaien
Naar het strottenhoofd der levenskracht
Reeds verbrijzeld onder de pulsen
Van de stormram der mensenhaat
In de schemering die voorafgaat
Aan de nacht der eeuwige duisternis
Heropenen de littekens van welleer
Langsheen de snede van het mes der doodsdrift
6. In Zalvend Onmin
Het mes dat de duisternis roert
Brengt deze ziener in vervoering
Naar wezenloze grauwheid
Op de rand van de wanhoop
Zieke geest, mismeester jezelf
Teneinde de grenzen
Der menselijkheid te overschrijden
In zalvend onmin
Talrijke uitzichtloze horizonten
Vol verwelkte visies
Lokken deze rusteloze ziel
Langsheen kwellingen en torment
Het besef der pijnlijke afzijdigheid
Snijdt langsheen de aderen
Van pril ontluikend geluk
En slaat nimmer helende wonden
Verlangen naar iets ongrijpbaars
Heeft de laatste hoop verbannen
Naar eindeloze duisternis
Waar het kwaad geen grenzen kent
De sleutel der wijsheid en begrip
Ligt binnen handbereik
Onder het onhoudbaar juk
De vermaledijde vloek der lotbesef
7. Prophecy Of A World Aflame
Hear the trumpets of the Apocalypse!
Time has come to head for the subterrain
Deseases leaking from shallow graves
Infecting the air with sickness and stench
Winds of misery I call on thee
Spread the newly arisen pestilence
Harvest the souls of the weak
And lead them to oblivion
See them all falling to their knees
Praying to their gods for absolution
Begging to enter utopia…
Morphine for the rabble…
I’ve seen the prophecy of this world
Aflame! As it was foretold…
Beautifull sight, the herd failing to excist…
Victims of their own sins…
~
Death
They are death
The instincts of men
Once the highest life-form
Now a pathetic creature…
Devoured by itself…
The predator
has lost his claws
His fire is extinguished
His mind raped…
It longs for peace
The wolves
Have all become sheep
Worshipping a shepard
That propagates their decay
I can smell their fear
Sence their shiver
The last breath
Of what once was
Crushed like insects
At the rise of a new race
Hear the hyperborean horde
Sound their bells of doom!
|
|
