|
TAYLAN AYýK LYRICS
"Yalnýz Hayal" (2006)
1. Yanlýz Hayal
2. Yalan
3. Bu Devran
4. Sonsuzluða
5. Son Öykü
6. Sensiz
7. Sokaðýn Yanlýzý
8. Öksüz Dünya
9. Uçurumun Kýyýsýnda
10. Bu Aþk
11. Anadolu
12. Sonsuzluða
1. Yanlýz Hayal
Uyandým, gözlerim boþlukta açýldý
Topraðýn koynundan çýkýyorum ben
Karanlýk kokuyor her yaným
Yüreksiz ve ruhsuz sana döndüm ben
Belki ihanet bekler beni
Belki de hiç tutamazsýn ellerimi
Karanlýklardan gelen
Yapayalnýz hayalim ben
Milyonlarca yýlýn hüznüyüm
Sensizliðin sonuyum ben
Karatoprak yüzüm, yaralý gözlerim
Hissetmiyor ellerim, dokunamam ki sana
Belki ihanet bekler beni,
Belki de hiç tutamazsýn ellerimi,
Ne yüreðim var benim,
Ne de yere düþen bir gölgeyim
Aðlayamam ki ben
Yok bir damla gözyaþým benim
Ne varým, ne yokum
Duymuyorsun beni
Çýkmýyor sesim, haykýramam ki sana…
2. Yalan
Yarýný yok kaðýttan dünyanýn
Yýrtýlýr birer birer sayfalarý
Gördüðün umut kana boyanmakta
Dinle yarýnsýz çocuk
Adým adým biterken öykü
Ensemde soðuk nefesin
Gördüðün hayal daðýlýp gitmekte
Dinle korkmuþ çocuk
Aþk bitmez yeniden doðar
Bembeyaz kaðýda dök sevdaný
Yalan, yalan
Karanlýktan sana kalan
Düþerken son satýrlarý
Yalnýzlýktýr yazýlan
Sonu yok eski yalanlarýn
Söner birer birer alevleri
Yere yýktýðýn ölüm
Toza karýþmakta
Vazgeçme yenilmez çocuk
Aþk bitmez yeniden doðar
Bembeyaz kaðýda dök sevdaný
Kýrýlmýþ aynadaki
Soluk, korkunç yüzü dünyanýn
Bana kalan ölümsüz ve sonsuz yalnýzlýðým
Duymazlar sesini, iþitilmez feryadýn
Sonsuz düþlerin içinde
Kayýplara karýþýr yüreðin
3. Bu Devran
Hey! Hey!
Sýrtýmda kambur,
Yeditepeli, dört duvar eziyet çarký
Üst üste, alt alta
Tepeden týrnaða yýkýk þehir,
Bir sözü olan beri gelsin,
Bu devran dönmez artýk…
Sokak, sokak
Cadde, cadde
Rehberi þiddet bu þehrin
Adým, adým
Karanlýðýn sesiyle döner bu devran….
Hey! Hey!
Bir kayýp nesil bu, karaçaðýn,
Aklýný zindana týkan,
Ýki sözün biri kin ve nefret
Tepeden týrnaða kayýp þehir…
Bir sözü olan beri gelsin,
Bu devran dönmez artýk…
Bu alýnyazýsý deðil elbet,
Belki umuda döner yürek,
Kýrýlýr aklýn zincirleri, tarihe gömülür nefret
4. Sonsuzluða
Ben geçmiþi, dönüp bakmadan
Silip atan öfkeli bir ruhum
Görünmez yüzüm aynada
Yok çünkü benim suretim
Kýpkýrmýzý isyanlarýn çýðlýðý
Bir öfke rüzgar gibi geçip gider
Gider sonsuzluða
Dönülmez yoldayým
Sonsuzluða yolcu
Ýsyanýn nefesi
Kor alev gibi
Derin derin nefes alýp verirken gece
Sessizce düþer son hece
Kýpkýrmýzý isyanlarýn çýðlýðý
Bir öfke rüzgar gibi geçip gider
Gider sonsuzluða
Dönülmez yoldayým
Sonsuzluða yolcu
Ýsyanýn nefesi
Kor alev gibi
Kaðýda son noktayý
Dilime son heceyi
Elime son yaþý
Koyar gider ölüm
Söyletir ölüm
Döker gider ölüm…
5. Son Öykü
Bir öykü dinledim, geçmiþin yorgun sesinden
Bir çocuktan bahseden, yalnýzlýða mahkum
Doymak bilmez yalanlarýn,
Pençesinden kurtulan benim,
Yitirilmiþ çokça zaman
Elden avuçtan uçup giden,
Boþa geçmiþ onlarca yýl, yüreksizce harcanan,
Bitti artýk hükmün yalan
Benim iþte yenilmeyen, yalana dizçökmeyen
Görmeden ölmem ki ben gerçeðin zaferini
Geçmiþ bir aynadýr sureti benim,
Sessiz tarih dile gelir zaman zaman,
Usul, usul, bir yaðmur yaðar, ince ince
Her düþen damla damla gözyaþým benim,
Benim iþte yenilmeyen, yalana dizçökmeyen
Görmeden ölmem ki ben gerçeðin zaferini
6. Sensiz
Siyah, alabildiðine siyah
Kopkoyu sensiz dünyam
Fýsýldar mýsýn yine?
Yüzüm ýþýðýna aç
Kapanmaz sensiz yaram
Görünür müsün yine?
Kaðýttan dünya
Hayal bu sevda
Kaybolur yüzün
Artýk yokum ben!
Sensiz,
Artýk yokum ben!
Sensiz,
7. Sokaðýn Yanlýzý
Ýþte, yürüyor, yürüyor bak
Bu sokaðýn yalnýzý,
Düþleri çalýnmýþ, yere serilmiþ,
Ayaklar altýna alýnmýþ,
Yýldýzlar bile surat asmakta
Görünmemek için kaçmakta
Sanki yürüdüðü bu yol bile ikiye ayrýlmakta,
O son yazdýðý þiir bile
Dökülmeden tellere
Yitip gidiyor umut
Dirilmeden her seferinde,
Niye böyle, neden söyle
Açýlmaz sana hiçbir kapý
Kapanýr, ardý sýra kapanýr
Bulunmaz derdin dermaný
Söyle sokaðýn yalnýzý, söyle nereye?
Yine düþ kurmaya,
Yine yalnýz kalmaya,
Yine umut aramaya,
Yine hayatta kalmaya,
Yine genç olup, yine aþýk olmaya
Bir zamanlar aþka doydun,
Kömür gözlere þiir yazdýn
Kalmadý þimdi tek satýrýn
Çoktan geçti onsekiz yaþýn
Ne eriþilmez hayallerin
Ne de o zalim kömür gözlün,
Gitti gelmez gençliðin geri,
Ayrýlýk vaktidir þimdi…
8. Öksüz Dünya
Gökmavisi kanýn,
Damla damla ellerimde
Duyulmaz ki sesim yedi kat yerin altýnda
Bir yalvarýþ ki bu
Boyun büker ölüm bile,
Döküldükçe dökülür kaný gözü yaþlý çocuklarýn…
Kandýrýlmýþ Dünya,
Kana bulanmýþ Dünya,
Hey! Hey! Aðlar yine
Öksüz Dünya…
Yalan kýlýç çekip
Vurdu boynunu gerçeðin,
Duyulmaz ki çýðlýðý ezilenlerin,
Bir sahte cennet ki bu
Aldanýr umut bile
Döküldükçe dökülür kaný gözü yaþlý çocuklarýn…
Kandýrýlmýþ Dünya,
Kana bulanmýþ Dünya,
Hey! Hey! Aðlar yine
Öksüz Dünya…
Vurulmuþ sýrtýndan
Gerçeðin sesi
Yalan, yalan, yalan
Dört yaný zindan bu dünyanýn…
9. Uçurumun Kýyýsýnda
Bir rüzgara kapýlýp giden
Kaybedilmiþ bir ömürdüm ben
Bir çerçeveye hapsedilmiþ
Eski bir resimdim ben,
Deðiþmeyen sahte dünya
Her þey bana meydan okur,
Sensizlik perdesiz yalan
Duy sesimi,
Dinle, dinle, dinle
Uçurumun kýyýsýnda yüreðim
Dinle ay batarken
Sana tutunur yüreðim
Avutulmayan bir çocuðun
Damla damla gözyaþýyým
Resmedilmiþ umutlarýn
Bir çýðlýða dönüþüyüm ben
Deðiþmeyen sahte dünya
Her þey bana meydan okur,
Sensizlik perdesiz yalan
Duy sesimi,
Dinle, dinle, dinle
Uçurumun kýyýsýnda yüreðim
Dinle ay batarken
Sana tutunur yüreðim
10. Bu Aþk
Kapýyý yalnýzlýk çalar yine
Dokunup ürkütür beni
Belki bir umut,
Bir çift yeþil göz,
Bir iç yakan söz
Bozar sessizliði
Bir aynanýn karþýsýnda
Konuþtum eski suretimle
Belki bir isyan, bir eski destan,
Koþup koþup yorulan
Öksüz bir çocuk,
Resimlerin dili
Gözyaþý ve sesi olsa
Konuþup avutsa beni
Alýp bu dünyadan
Gözlerine savursa
Bu aþk, öfkeli, hesapsýz, amansýz,
Yurdundan kopuk, hasretin oðlu,
Bu aþk hükmeder dünyaya,
Sevdiðim, söyle, boþuna mýydý
Düþtüm sonunda topraða
Tut elimden kaldýr beni…
11. Anadolu
Binlerce yýlýn destaný,
Öykü, öykü, þiir, þiir,
Benzerin yok yeryüzünde,
Aç, susuz, yoksul ama onurlu yüzyýllarýn
Karanlýðýn pençesine bir þimþek ANADOLU,
Türkü, türkü, destan, destan
Karatopraðýn, aþkla dolu
Yüzyýllarýn eðilmez baþý
Asla dizçökme ANADOLU….
Geçmiþ aynadýr bugüne
Kuþatýlmýþtý topraðýn
Dört yanýn ateþ çemberinde
Alev, alev gözleri
Bir yüzyýlýn neferi,
Karanlýðýn kalbine bir bayrak ANADOLU,
Türkü, türkü, destan, destan
Karatopraðýn, aþkla dolu
Yüzyýllarýn eðilmez baþý
Asla dizçökme ANADOLU….
Bahar ayýnda esen
Bir rüzgarýn nefesi
Bir isyan tutuþur, Gözlerinde…
Tutsaðým gözyaþýnda,
Yanýndayým karanlýða isyanda,
Geçmiþin çýðlýðýmda
Sen! ANADOLU….
12. Sonsuzluða
Ben geçmiþi, dönüp bakmadan
Silip atan öfkeli bir ruhum
Görünmez yüzüm aynada
Yok çünkü benim suretim
Kýpkýrmýzý isyanlarýn çýðlýðý
Bir öfke rüzgar gibi geçip gider
Gider sonsuzluða
Dönülmez yoldayým
Sonsuzluða yolcu
Ýsyanýn nefesi
Kor alev gibi
Derin derin nefes alýp verirken gece
Sessizce düþer son hece
Kýpkýrmýzý isyanlarýn çýðlýðý
Bir öfke rüzgar gibi geçip gider
Gider sonsuzluða
Dönülmez yoldayým
Sonsuzluða yolcu
Ýsyanýn nefesi
Kor alev gibi
Kaðýda son noktayý
Dilime son heceyi
Elime son yaþý
Koyar gider ölüm
Söyletir ölüm
Döker gider ölüm…
|
|
