|
MAY RESULT LYRICS
"Svetogrdje" (2004)
1. Kad crt Sedne na Presto 2. Mesec je Sad sa Nama 3. Noc Crnoga Plamena 4. Zloslut 5. Svetogrdje 6. U Narucju Mrtvoga Boga 7. Pogrom 8. Kraljevstvo Mrtvih Gavrana
1. Kad crt Sedne na Presto
Kad Crt Sedne Na Prestol
Gde se sumpor radja
i plamen zivi iz tla
ogoljene krosnje sapucu
i zemlja je mrtva, jalova
Gde gine svetlost, mre
i sivilo beskrajno grli svod
vetar kuka i zavija
i vucji se lavez lomi gudurom
Gde hucu vrtlozi vremena
i crnilo beskrajno ljubi svod
gde duse moraju u okove
kad umru, u temelje ognjene
Tu se uzdizu dveri Nava
tu sedi Crt u zaristu
na prestolu od zlata
tu idoli krsta nistavni su
Neumoljiv danak - sud
svima koji umrli su!
2. Mesec je Sad sa Nama
3. Noc Crnoga Plamena
Noc Crnoga Plamena
Svojeg su boga satrali zidovi
zasto ja da klanjam mu se?
Ognjenim krstom napali kerovi
sinove zemlje - sveti im se!
Truloga hrasta gnjilo je deblo
apokrife istocnika, raspeto telo
sina utrobe poroda kurvinog
Nazarecanina prokletog
Oh, kako vas mrzim sve...!!!
Nek' se njisu krosnje bez zivota
jer nocas sve za mene mre
sunce vise da ne izadje
bela zora nikad ne svane
Corte, za tebe zrtvovacu
hriscansku vrstu
Corte, samo se slabost
radja na krstu
Nek' se njisu krosnje bezzivotne
jer nocas sve za mene mre
jalova je grudba isod groba
crna kuga da vas izjede
Noc plamena dolazi
mrznjom da me ispuni
krvi je do kolena
guta Hrista crnica
noc plamena nastupi
pada toranj crkveni
4. Zloslut
Zloslut
Djavolji moje duse je kroj
nad srcem bije rogatog broj
crna mi krv k'o gavrana soj
vecni pogled ka smrti je moj
Meso sto nosim djavolu kosim
po mudrosti sudim tamu da probudim
zadahov gneva, slabost oboleva
u gordosti moga, od crnila zloduha
Oko je moje bezdano, duboko
do granica gde svetlost nema lica
gde ponori sustizu ponore
a led'na dusa u kiselom pere
gde glasovi radjaju jauke
a sene zloslutne od iskona muke
5. Svetogrdje
Svetogrdje
Proklet da si raspeto kopile
jalovo seme umornoga starca
umiri u mukama sada i do naveka
zanavek proklet da si u vatrama
Navia...
Sibacu ti dusu
u ponorima vecnosti
gnjilim i smradnim
zadahom beskonacnosti
prozdracu srcad
sinova i sceri vasih
i utret put krstu
iz zemlje nase
I kao sto sve vene i truli
i kao sto sve u smrt hrli
zdrobljeno u tisini
u cemeru i tmini
srce ti osta u vecnoj praznini
sedi i cumi
Mac osvete ne zna za korice
k'o sto dusa moja
ne poznaje milosrdje
pogrom satkan
mrznjom bez granice
pad kraljevstva krsta
...Svetogrdje!
puz'te u bedi, smrti i krvi
danas vas same ostavlja bog
puz'te slepo jer on je prvi
bez nade krepao nabijen na rog
6. U Narucju Mrtvoga Boga
U Narucju Mrtvoga Boga
Klece mrsave glave pred
likom boga svog...mole, no
tamo samo cuti raspeti bog
odavno sam ja odabrao
put propasti ponora
odavno mi tuga meso truje
odavno sam njemu dao
sve sto mu i pripada
on je iskra cekica
nakovnja mog srca
Satana u meni
dok smrt ne pozdravi
djavolu sluzim
dok telo od duse ne rastavi
A ti si sve sto vene i truli
ti si sve sto u sutonu se raspada
ti si slabost sto noz u ledja
zabada, ti si u pepelu kruna trnja
ti si sva moja mrznja
Blagosloven usijanim zeljezom
oslepljen i proteran
kraljevstvo devet senki
gde mnoge staze vode vragu
Nabijen na drven, obrnut krst
po stupovima slepe vere krvari
slab i zalostan bog sakatih
crni vihori krv mu odneli
Serbiom nikad Jahve svoju decu vodio
s' tumorom crnim dobrotu porodio
u narucje mrtvom bogu poslao
sam stado sinova i sceri
Udari sekira preko
bespomocnog potiljka
lesina se preko
klisure strovalila
nek sad u smrti
pronadje svog gospoda
Ugaslo, u paucini kandilo
krvari i place ikona
kuka dok gori kupola
mrtvi Jehova nad sudbom sinova
7. Pogrom
Pogrom
Cas je sada o majko
da konacno prozboris ti
kroz sinove tvoje casne
poruke kraja pronesi
Da istini kobnoj lizemo skute
nek krvavo zausti reci bolne i krute
sto bolece silno onog sto pljunu
vecnosti tame, paganske pute
Rane su matero tvoje duboke
vekovi gnojni leze u njima
smrad ih opseda grozni
a krsteni smrad se zove
Mleko gorcine kojim dojila ti si
ogavnim grlima gutase
ne, ne bese im dovoljno
grudi ti tvoje iscupase
Zatrimo svaki krsteni trag
unistimo svetlost sto slabost im poji
ne dajmo drevnost nasu o majko
zakleto sinovi tvoji
Zatrimo svaki krsteni trag
zgromimo svetlost sto u lazi stoji
jedina drevna matero ti si
slave te sinovi tvoji
Strah nek bude im jedina nada
smrt i bol siguran dom
u trenutku kad gordo zaustis majko
u poslednjem govoru tvom
8. Kraljevstvo Mrtvih Gavrana
Kraljevstvo mrtvih gavrana
Slepoga gavrana krila su nosila
od visina Prokletija sve do
u tisine Dunava
proli mi krvcu preko kamena
kruna trnja u blatu zgazena
ziva mi rana ostala
breme gorko, telo mi trovala
i nikada nije zacelila
"Tezak je teret vremena
vecnih zima i snegova"
Ocajno srce bez spokoja
vodi kroz senke beskraja
grli nistavilom zaborava, jer
mrtva se dusa tetura precima
ka kraljevstvu mrtvih gavrana
Bezimenom pesmom zvana
mrtva se dusa vuce zalosna
kroz kraljevstvo mrtvih gavrana
|
|