|
LEMURIA LYRICS
"Tales, Ale and Fire" (2005)
1. Gerstenat (With Brim-Filled Pints)
2. Mournful Beauty
3. A Day of Reckoning
4. Lovon
5. Thor's Hammer
6. Verdoemenis
7. As I Die...
8. Gerstenat (The Last Sip)
9. Epilogue
1. Gerstenat (With Brim-Filled Pints)
2. Mournful Beauty
We steel away into the night
I hope this never ends
Together dancing
around the fire
to the sounds of folk
and an enticing carousel
So come my beauty
Follow me into the night
Door de bossen van mijn Vlaanderen
Voor altijd een plaats in m'n hart
But why are we here
In this oppressed land
See the landscape
once so glorious
now dominated
by wreaths of smoke
See my house
built for children and wife
Now totally destroyed
So...
Come with me, fight with me
or flee with me to the higher North
Come with me, defend with me
the place where we ever lived
I'm not making plans
to give this away
this mournful beauty
So...
Come with me, fight with me
or flee with me to the higher North
Come with me, defend with me
the place where we ever lived
3. A Day of Reckoning
Low, my children, what do I see?
Your brothers and sister on the warpath
Forgiven are all your earthly sins
Make way for honour and valour in your soul
What is this, this run we’re on
A race known as the human one
Many have died and many have killed
Innocent blood is remorselessly spilled
Our land is beseeched by conflict
Far in the distance blow the horns of war
Travel beyond the mountains of peril
With faith and courage in your heart
The party is weary
Long days and nights take their toll
The howling winds are beckoning
The earth trembles beneath their feet
The last sun sets and the fire roars
A banquet, a feast for all and eye to see
Tonight we pray to all the gods of lore
With open eyes and heart we accept our fate
Drenched in blood, so will be our fatherland
In moonlight the battlefield lies beckoning
Hark, my brethren, lend me your ears
Today, on the battlefield we face our destiny
Yonder, over the mountains in the east
A new day is dawning, a day of reckoning
March over the meadows, march over the plains
Over the hills and far away
With raised spirits and sword in hand
Onwards to battle, onwards to war
4. Lovon
5. Thor's Hammer
The forests echo with prayers in the night
The sound of grinding is heard
We breathe the silence before the storm
awaiting the final word
we are ready for war…
Dulce et decorum est pro patria mori
we’re fighting for our people who are yearning to be free
The great halls of Walhalla, free me from this earthly maze
no escape from Odin’s everlasting gaze
Surrender now, we don’t have to fight
Turn back now, we don’t have to die
The sun opens my drowsy eyes, the wind breathes in my face
I’d rather lie here in the grass, in this peaceful place
Battle orders from above, come from the powers that be
I’ll fight till death and show these dogs we Vikings never flee.
Death and destruction, we’ll reap the whirling wind
I’ll close my eyes and think not of this war we’re fighting in
Behold our godly might
We’ll bring Thor’s Hammer down
United we stride and make a stand
Before we rest down in the ground
Behold their mind’s dark endless
Mankind has ceased to be
Invaders, usurpers,
leave now from this land!
Take heed, boy, your feeble words cannot relinquish you from death
War’s the only tongue you understand, so that is it shall be…
6. Verdoemenis
Te krakend ende vermorzelend voer ik strijd
Voor het vaderland
Het breken van de dageraad
Roept om bloed
Door wil en macht, verbreekt de band!
Al hier is mijn eind
Hier ga ik dood
Ik vecht tegen tijd
(mijn) Lot is verloot
De zon verblindt mijn ogen
Door zijn schild
Al flitsend streeft het zwaard
Recht naar mijn hart!
Fortuna wenkt mij naar haar zij
De grillen van’t lot zijn ondoorgrondelijk
Fatum’s marionet!
De weg des levens
Is bezaaid met verleiding en zonde
Geboden, verboden, autocratie
Wijkt niet of ge gaat ten onder!
De waarheid zij verdoemd
Tot in de eeuwigheid!
Ge gaat ende staat waar ge wilt,
Vrije wil is een illusie.
Wij zijn allen met elkaar verbonden,
Verdoemd, zelfs voor en na de dood!
De noordenwind brengt mij weer tot leven.
De klaagzang van verwrongen metaal
Weerklinkt in de holtes van mijn geest.
Stijg op met de eerste zonnestraal.
De geur van bloemen en (de) feestschalmei
Dringt door (en) dan realiseer ik mij
De zinnen van’t leven, als ramenscherven
Komen nog samen, nog voor ik ga sterven.
Voor mijn vaderland
wil ik sterven
7. As I Die...
As I hold my breath
With my hand on my heart
I face the wind
Carrying your scent, tearing me apart
I gaze at the landscape
For a sign of life
I close my eyes
As I reach for my knife
Come my friend, fight no more
Free yourself from this tortured life
My blade, shimmering in the sun
Bringer of light
Sits poised in my hand
Feeling my might
As it turns, gleaming, flashing
I look to the sky
Freedom awaits me
So I must die
Come my friend, give up now
Free yourself from this tortured life
Falling, spiralling down
Descending into madness
Deciding my own fate
Leaving this world of hate behind
Far away, I hear an echo
An angels voice is calling me
Carried on the whispering winds
It reaches me before my blade
A song flies through the valley
In my mind I recognize
A familiar chant, so close to me
I cannot fathom this impossibility
Is this real
Or is it a dream
I hear my beloved call
Shall I yet be redeemed?
Hope on the horizon
As I hold my breath
Though I can’t see my love
I no longer choose death
The fool! He fails to see
My gift of immortality
I shall make him understand
Or I shall burn his fatherland
Freedom!
I will not die!
You will now die!
8. Gerstenat (The Last Sip)
Door hebzucht verjaagd
En dorpen belaagd
Zitten we hier
In deze herberg
Waar niemand ons had verwacht
Bij de gloed van ‘t vuur en gerstenat
Het komt wel goed, dat zei je
Maar mensen zijn verhangen
Huizen verbrand
Een plaats van verlangen
Door dood overmand
Hoor de luit, de lier
De schalmei
Dans toch mee, dans mee met mij
Want ik blijf hier
Met m’n gerstenat
Ja, ik blijf hier
M’n beste vriend
Laat al onze zorgen bezinken
En je stem weer klinken
Neem m’n hand
Alleen wij twee
Bij de gloed van ‘t vuur en gerstenat
Nu het gelach verdwijnt
En de stilte traag verschijnt
‘t Ontwaken van de dagen
Dronken als we zijn
Ver weg van het venijn
9. Epilogue
|
|
