|
KROCHT LYRICS
"Actum" (2004 Demo)
1. Memorandum
2. Onder Duitschen Rijksvlag
3. Het Beleg
4. Trefzeker; Den Dood Nabij
1. Memorandum
2. Onder Duitschen Rijksvlag
Zware trilling verplaatst zich door merg en been.
Groots metaal dendert over straat en veld.
Onder duitschen rijksvlag voorwaarts gaand.
Den Tiger zoekt stelling; den soldaat zijn plaats.
Een glorieus man doemt op uit den mist
Zijn hand reist ter hemel.
Het sein is nabij.
Het geraas van patronen verdoofd den oor.
Schimmen die vallen!
Vuurmonden die spreken!
Respect genietend van het duitschen volk bracht Rommel menig zege,
doch het noodlot stond hem nabij.
Den dag werd grijs, zijn oogleden zwaar.
Rommel wist welk lot hem treffen zou... keek nog één keer om en ging zijn gelederen na.
Zo plots nam hij afscheid van zijne staat, waarna hij "fier" ten onder ging.
Het leger streek met smart den vlag, doch trots op zo een groots man.
't Ontbrak hem nooit aan moed.
Voortleven zal zijn naam in het duitschen volk.
- Erwin Rommel, 1891-1944
3. Het Beleg
Den winter doet het land ontwaken en spreidt den vleugels zichtbaar uit.
Het felle licht verblindt den oog van duizenden gepantserde soldaten.
Darc, geleidt door stemmen staat dezen dag voor den poort.
Een leidster van het laagste soort.
Strijdlustig, bevolen door vuiligheid.
Haar harnas werd haar omgegespt.
Licht verslindend zo zwart.
Zij kreeg het bevel over het groteske leger.
Verdedigingswerken werden bestormd.
Muur en toren onder vuur genomen.
Gevangenen begonnen binnen te stromen; gedwongen tot arbeid en verraad.
Doch schuldig bevonden aan verraad;
In veertienhonderd één en dertig werd Darc met rad en galg te kijk gezet.
In vuur en vlam tierende stierf zijn in een hinderlaag, doch haar troepen wonnen gestaag.
- Jeanne Darc, 1412-1431
4. Trefzeker; Den Dood Nabij
Geboren werd zijn in een krocht doordrenkt met stinkend vocht.
Reeds volgroeid; waanzinnig trots.
Eén met den schaduwen van het bos.
Maar door vele dit wezen; zo doorwrocht.
Vol haat en smachtend naar Marat trok zij ten strijde om haar aartsvijand te doden.
Met rode vonken en brandend haard smeedde zij des ochtends een goed mes.
Een scherp stuk ijzer met houten heft, dat zij onder haar kleding verborg.
Welkom geheten met een list. Met één bedoeling vastbesloten.
Wist zij het domein te betreden bij deze nietsvermoedende prooi.
Gelegen was hij in zijn bad. Sluipend en hijgend kwam zij dichterbij.
Tijd was er slechts voor snelle steken in benen, borst tot onderbuik.
Het bloed gutste langs zijn lichaam.
Verbijsterd greep hij haar houvast.
Een plas van bloed kleurde den vloer... wetend dat dit zijn einde was.
Zijn kreet weerklonk door den straten. Al ras was hij zonder bloed.
Doch zij; onbewogen staande... wachtte af haar eigen lot.
Zij had niet den wens te ontsnappen aan den gevolgen van haar daad.
Tot een snelle dood veroordeeld...
Vrijwillig geëxecuteerd!
- Charlotte de Corday d'Armont, 1768-1793
|
|
